Düşüş

 "artık çok geç, her zaman hep geç olacak. çok şükür ki öyle!.."

 
Albert Camus ve insanın sözümona çağdaş dünya karşısındaki hallerini sorguladığı bir başka romanı.
İkiyüzlülüğümüz, ahlak anlayışımız, dışardan nasıl göründüğümüz, kalıplaşmış davranış şekillerimiz ve bir dolu durumla tokat gibi çarpar. Jean baptiste clamence biirçoklarının tasviridir, özellikle kahramanımızın kendisini yalnızca tiyatroda ve futbolda kendisini rahat ve dürüst hissetmesi gibi özellikleriyle yazarın da pek çok halini taşıdığı kesin. Birçok unsuruyla Dostoyevski ve Yeraltından Notlar'la benerlikleri az değil...
Hazmetmesi zor, ilk okumayla birçok yeri kavrayamadan geçebiliyor insan ki hemen her cümle başlıbaşına kafa yorulması gereken bir eser. Kahramanımızın dediği gibi 'gerçek can sıkıcıdır' aziz dostum...

"...hele hele , dostlarınız kendilerine karşı içten olmanızı istedikleri zaman onlara inanmayın.onlar , sizin için içtenlik vaadinizde bulacakları ek bir güvenceyi kendilerine sağlayarak onlar hakkındaki iyi fikrinizi sürdüreceğinizi umarlar yalnızca.içtenlik nasıl dostluğun bir koşulu olur?her ne pahasına olursa olsun gerçek sevgisi hiç bir şeyi kollamayan ve hiç bir şeyin kendisine direnemeyeceği bir tutkudur.bir kusurdur o , bazen bir konfordur ya da bir bencilliktir.eğer bu durumda bulunursanız çekinmeyin.`doğruyu söyleyeceğinize söz verin ve en fazla yalanı söyleyin`.böylece onların derin arzusuna yanıt verirsiniz ve sevginizi iki kere kanıtlarsınız onlara..."