Futbolun tutunamayanı, ilgisizlik hastalığı sahibi, artık klişe hale gelen "isteseydi marsa giderdi, şurda oynardı bunu yapardı" cümleleriyle daima anılacak, atyarışıyla özdeşleşen, bu toprakların ve Beşiktaş'ın gelmiş geçmiş en yetenekli adamlarından biri, özel biriydi Sergen.
Beşiktaş'tan ilk kopuşunda içimizden de birşeyler kopmuştu sanki, velhasıl hangi şartlarda-nasıl gönderildiğini hala iyi bilmiyoruz, sahiplenen futbolcunun kulüpten ayrılması asabiyet yapıyo bünyede ilk suçlanan da yöneticilerin ve basının yanlı tutumu nedeniyle topçu oluyor illaki. Keza Feyyaz'ın da ayrılışı hemen hemen aynı şekilde olmuştu ki o da bir o kadar can yakan hadiselerden olmuştur.
İstanbulspor'da beyaz kramponlarıyla tkımını sürükleyişi, Galatasaray'da Lucescu zamanı muhteşem performansı, diğer takımlardaki inişli çıkışlı yıllar ve 100.yılda yine Lucescu-Sergen önderliğinde makina edasında işleyen Beşiktaş'ı sırtlaması ve Sergen attı şampiyonluk geldi sesleri hala kulaklarda.
Tercihleri, canı isteyince oynaması, başına buyruk davranışları, fazlasıyla geniş oluşu, göbekli futbolcu tanımını yeniden yaptıran, futbolumuza şüphesiz renk katmış adam Sergen.
Ali Şen döneminde 90da frikikten attığı golü kim unutabilir, ya da deplasmanda Denizli'de olağanüstü golünden sonra tribünde kendimizi sağa sola attığımızı, Chelsea maçındaki performansını, Almanya milli maçında attığı unutulmaz deparı, İsveç maçındaki kafa golü, son gelişinde yerdeyken göbeğini kaşıya kaşıya attığı rövaşatayı yada...
Şifo Mehmet'in taşıdığı 10 numara formayı ondan alıp hakkaten 10 numara işler yaptı, teknik açıdan allah vergisi yeteneğiyle fazlasıyla sıkıcı futbolumuzu aydınlattı umarsız adam, yolu açık olsun...
