7 Ekim 2011 Cuma

Riff-Raff

Susan: Sen hiç depresyona girdin mi?
Stevie: Depresyon burjuvalar içindir. Biz sadece sabah uyanır ve yollara düşeriz hepsi bu...

 

91 yapımı Ken Loach güzellemesi...
Türkçeye çevrimi de ayak takımına yakın toplumun en gözardı edilen, en alt tabakasının hikayesi adından da anlaşılacağı üzere.
Başrolde her rolde ayrı sevdiğimiz Robert Carlyle varlığın yeter dedirtiyor. Kendisinin bile inanmadığı ticaret hayalleri kuran inşaat işçisi Stevie rolünde yine göz kırpıyor abimiz. Filmin hemen hemen hepsi zaten Stevie'nin de katılımıyla yapmına devam edilen bir bina inşaatında geçiyor. Acımasız çalışma koşulları, yok sayılan insan hakları, insanlık dışı barınma ve yaşama durumlarında ayakta kalmaya çalışan umudu ve düşleri kırık, sistemin getirdiği şekilde doğar doğmaz kaybetmiş insanların hikayesi...
İşçilerin bilinçlenmesi, sendikal hakları falan filan muhabbetine tek bir işçi girse de kendi aralarında deli gözüyle bakılıyor patronlar da zaten bu adama anında yol veriyorlar, hayat aynen devam ediyor. Fazlasıyla şahane ve komik sahneler de mevcut, yaşı başı çoktan geçmiş bilinçli tek işçi abimizin bir banyo uğruna yaşadıkları ve Big Lebowski ile birlikte en komik kül dökme sahnesine sahip film desek yeridir, acı-tatlı ilerleyen bitter tadında bir film. Meraklısına...