Beşiktaş Dingonun Ahırı Kulübü

Dünkü spor tarihimize geçecek olan terlik mevzuundan sonra hala Sinan Engin'i savunabilecek babayiğit bulunabilir mi bilmiyorum.
Tek bildiğimiz Beşiktaş erimeye, kaybolmaya, küçülmeye devam ediyor gerçek olan bu...
Plansız programsız yola çıkan, moda deyimle vizyonsuz, çapsızlarla dolu sözde yöneticilerin oyuncağı olmuş, karanlık odakların neredeyse arka bahçesi olmuş durumda koca bir kulüp.
Misal Çakıcı'nın Bjk Travel ile yurtdışına çıkarılması, futbolla ve Beşiktaş'la gram ilgisi olmayan, iktidarın besleyip yetiştirerek Futbol Federasyonu başkanı yaptığı Hasan Doğan'ın yıllar evvel Beşiktaş kulüp üyesi yaptırılarak futbol sahnesine adımının bizim aracılığımız ile yapılması en canlı ve can alıcı örneklerden.
Siyah da beyaz da bizim lakin beyazı bol yıllar geçerken tüm renkler hızla kirlenirken şairin dediği gibi en çok kirlenen beyazımız oldu malesef.
Bi İlhan İrem vardı ya? geyiğindeki gibi ilerde acaba Bi Beşiktaş vardı noldu mu diyeceğiz?
Tek tutunacak dalı taraftarı olan, kulübün içinde sözsahibi olan belki de tek taraftar olmasının cezasını genel kurulun, olmayan muhalefetin, sözde büyük beşiktaşlı işadamlarının yıllardır süren bu çürümeye karşı gıkını çıkarmadığı ortamda herşey taraftardan beklendi ve son barikatta dayanamadı bu çözülmeye.

Büyük yürekli Ulvi,Kadir, stoperlik tarihimizin devrimci savunmacısı Gökhan Keskin, Takoz Recep, Şifo mehmet, Atom Karınca Rıza, Şenol, birbirinden ayıramadan dillendirdiğimiz Metin-Ali-Feyyaz gibi gazetelerden kesip duvarlarımıza yapıştırdığımız, sokakta top oynarken onlar olduğumuz, maça gitmeden daha 1 hafta evvelinden yüreğimizin hopladığı o yılları daha da çok anmaya, nostaljinin dibine vurmaya, hayattan soğumaya tam gaz devam edeceğiz anlaşılan.
Son olarak Cem Dizdar'ın dünkü cümlesiyle itirmek lazım, Beşi,ktaş'ın öğreticiliği! adına;
Beşiktaş çok öğretici takımdır. Taraftarı vefayı, cefayı, katlanmayı öğretirken yönetimi de ‘bir takım nasıl yönetilemez’i öğretiyor...