"Uyuşturucuyu bırakmanın birinci basamağı hazırlıktı. Bana gereken hiç çıkmamam gereken bir oda. Rahatlatıcı bir müzik. Domates çorbası 10 kutu, mantar çorbası 8 kutu. Belki grip olurum. Dondurma, vanilyalı 1 kiloluk. Magnezyum, öksürük şurubu 1 şişe. Parasetimol 1 kutu, vitaminler, soda, sirke, porno dergiler...bir battaniye, bi kova işemek için, bi kova sıçmak, bi kova kusmak için. Bi televizyon ve bi kutu sakinleştirici. Böylece annemin istediği gibi toplum tarafından kabul görmeye hazır biriydim ve ayrıca bunu da istiyordum. Artık hazırdım. Şimdi yalnızca, sakinleştirici etkisini gösterene kadar acımı hafifletecek bir şeye ihtiyacım vardı" Acılarımızın üzerine acı koyarak yaşamaya devam ediyorduk.
Ne kadar çalarsan çal, asla yeterli gelmiyordu.
Yanımda ailem ve dostlarım olmasına rağmen kendimi hiç bu kadar yalnız hissetmemiştim.
İnsanlar değişiyor, müzik değişiyor,uyuşturucular değişiyor, yeni bir şeyler denemelisin.
Begbie, silahı olan bi manyaktı ama gerçekti.
Her şey değişiyor. Kadınlar ve erkekler değişiyor. Bundan bin yıl sonra kadın-erkek diye bişey kalmayacak. Herkes eşcinsel olacak ve bence harika olur.
Bu, benim son çakışım olacaktı. Başka n’apabilirdim ki?
Ben değişicem. Artık arınmış bi insan olucam ve hayatı seçicem.
Toplum diye bişey yoktu, varsa da ilgim yoktu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder