En kötü tarafı sonuydu.
Onursuz ve şaşkın halde o cesetler geri dönüyordu.
Nehir yataklarına, toplu mezarlara.
Başlarını sallayarak ve unutuş şarkıları söyleyerek.
Ve biz oradaydık.
Davullarımız, delicesine terleyen bayraklarımız
ve altüst olmuş bir dünyayla...
Arjantinli şair Carlos Ferreira'nın 1978'de Arjantin'de yapılan dünya kupası için yazdığı şiir.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder