88 yapımı, Türk sinemasının yüzakı filmlerinden, bir Atıf Yılmaz filmi demek bilke benim için yeterliyken bu film ilaç oldu desem yeri.
Senaryoda birçok başarılı işin mimarı Ümit Ünal ismi de çok önem arz eder, başrollerde sinemada ilk kez rol kapan Mazhar Alanson ve Mfö'den Özkan ile hiç sevmesem de bu filmde sade ve gösterişsiz oyunuyla şeytan rolüne baya yakışan Ali Poyrazoğlu, Bülent Kayabaş, Tarık Pabuççuoğlu, Deniz Türkali gibi değerli isimler görünürler.
Sinemamızda fantastik ögelere yer verip başarılı olan nadir filmlerden, bir o kadar da gerçekçi.
Hollywwood yapımı çerez filmlerdeki bir iki göndermeyi, sistem eleştirisini göklere çıkaran bizler için bu filmin kutsal film falan olması gerek ki modern toplumun şeytana pabucunu ters giydiren halleri, ruh yoksunluğu, paranın ve insanları kukla gibi yöneten reklam sektörüne, çok uluslu şirketlere, şöhret olma derdindeki acınası insanlara ve birçok şeye parmak basar hatta parmağını sokar bu film.
Mfö'nün yaptığı müzikleriyle, mizah anlayışıyla, özgünlüğüyle ve bir Faust parodisi olarak sinemamızda tek olsa gerek, meraklıları için dvdsi raflarda üstelik 3-5 liralık ücretiyle, duydum ki almayanı hortumla dövüyorlarmış.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder