Yeni yetmelerin ayılıp bayıldığı Scarface'ten kat kat (bence) güzel olan, içinde pişmanlık da, hüzün de , sevinç de barındıran, sen bıraksan da o seni bırrakmaz durumunun enfes örneği Carlito'nun Yolu. Şahsen izlemekten sıkılmayacağım, sıkıldıkça takıp özellikle giriş ve final bölümünü tekrar tekrar izlediğim, Pacino'nun beni en çok etkileyen filmi diyebilirim, keza Sean Penn'de hayvani performans sergiler afro saçlarıyla, bu kadar antipatik berbat bir karakteri canlandırmasına rağmen:)
Carlito'nun eski yavuklusunu dans ederken karşı binanın çatısından izleyişi,Carlito-Gail münasebeti, heyecanlı metro sahnesi, escape to paradise tablosunun canlanması ve brigante reyis kendimizi keseriz dedirten güzellikler... Tabi Gail rolünde abartısız ama şahane güzelliğiyle Penelope Ann Miller'ı da eklemeden olmaz, daha iyi bir seçim olabilirmiydi bilmem. Al Pacino bu filmle birlikte Scent of a Woman filmiyle ayrı bir yerdedir benim için, haberi olsun...
Bu postun sadece replikten oluşması gerekiyodu ama dayanamadım ne güzel film lan bu dedim yine kendi kendime...
De Palma abinin ellerine sağlık. Ha bir de "hey remember me? benny blanco from bronx" repliğiyle filmde renkli bir herif var ki tebessüm ettirir sonra da sövdürür namussuz Bronx çocuğu...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder